CENNIK USŁUG
OŚRODKA REHABILITACYJNO - HIPOTERAPEUTYCZNEGO
przy Domu Pomocy Społecznej w Lubzinie
OŚRODKA REHABILITACYJNO - HIPOTERAPEUTYCZNEGO
przy Domu Pomocy Społecznej w Lubzinie
obowiązujący od dnia 01.01.2017 r.
na końcu strony w pdf.
Rezerwacja terminu telefonicznie pod numerem (017) 22 12 123
U W A G A !!!
Ze względu na stan zagrożenia epidemicznego obecnie nie ma możliwości korzystania z ośrodka rechabilitacyjno - hipoterapeutycznego oraz parku dla osób z zewnątrz.
Hipoterapia modą czy pomocą
W ostatnim czasie środki masowego przekazu coraz częściej wspominają o rewelacyjnych skutkach jakie wywołuje stosowanie hipoterapii. Niektórzy śmiało posuwając się w swej fascynacji nazywają ją hipnoterapią, co nadaje tej formie leczenia niejako magizmu. Istnieje wiec uzasadniona potrzeba wyjaśnienia etymologii tego słowa. W języku greckim słowo hippos oznacza koń, zaś terapia to leczenie.
W ostatnim czasie środki masowego przekazu coraz częściej wspominają o rewelacyjnych skutkach jakie wywołuje stosowanie hipoterapii. Niektórzy śmiało posuwając się w swej fascynacji nazywają ją hipnoterapią, co nadaje tej formie leczenia niejako magizmu. Istnieje wiec uzasadniona potrzeba wyjaśnienia etymologii tego słowa. W języku greckim słowo hippos oznacza koń, zaś terapia to leczenie.
Najogólniej mówiąc hipoterapia to ogól zabiegów terapeutycznych w których wykorzystuje się konia. Jest to jedna z form rehabilitacji. Rehabilitacja zaś jest sama w sobie czynnością, której celem jest przywrócenie lub usprawnienie zdrowia pacjenta. Stosowana jest głównie wśród osób niepełnosprawnych gdzie przebyte choroby psychosomatyczne zostawiły ślady w postaci ograniczeń w sprawności fizycznej i psychicznej.
Jedną z form hipoterapii jest terapia ruchem, gdzie pacjent bez jakichkolwiek dodatkowych ćwiczeń poddawany jest ruchom konia. Osoby niepełnosprawne ruchowo, dosiadając konia pozbywają się tego problemu , gdyż chód konia stępem jest identyczny z ruchami człowieka idącego. Jest to niejako nauka chodzenia bez "chodzenia".
Łagodny, rytmiczny ruch konia oraz jego temperatura ciała znacznie przewyższająca temperaturę ciała człowieka sprawiają, że napięte mięśnie osoby niepełnosprawnej ulegają rozluźnieniu co w konsekwencji powoduje ich rehabilitację. Ruchy towarzyszące jeździe symulują układ wegetatywny, usprawniają pracę organów wewnętrznych co bezpośrednio wpływa na aktywność ruchową, koncentrację uwagi i dobre samopoczucie.
Inną formą terapii jest też leczenie poprzez kontakt z koniem. Tutaj istota tkwi w nawiązaniu emocjonalnej więzi ze zwierzęciem przez pacjenta. Jazda staje się sprawą drugorzędną i właściwie może się nie odbywać. Ta forma jest nastawiona na leczenie sfery psychicznej. Łagodność, cierpliwość jaka emanuje z konia odziaływuje na psychikę pacjenta powodując wyciszenie emocjonalne w przypadku zaburzeń. Często koń staje się najwierniejszym przyjacielem, powiernikiem trosk i radości, kimś kto zawsze czeka i okazuje radość z przybycia osoby którą zna. Samo karmienie zwierzęcia czy głaskanie, stanowi źródło relaksu i odprężenia. Tego rodzaju terapia ma podwójny wymiar psychologiczny i pedagogiczny, wzmacnia poczucie własnej wartości oraz uczy jednoznaczności, pokory, wyważa własną samoocenę.
Koń w hipoterapii zastępuje wiele skomplikowanych urządzeń stosowanych w fizykoterapii. Jako naturalny "przyrząd" leczniczy jest doskonalszy od najwymyślniejszych oprzyrządowań. Praca na nim nie ulega znudzeniu. Za każdym razem jest to niepowtarzalne przeżycie. Trud w tego rodzaju terapii schodzi na drugi plan, gdyż doznania w kontakcie ze zwierzęciem są swojego rodzaju nagrodą.
Ukazując wszelkie superlatywy hipoterapii nasuwa się pytanie o negatywne czynniki towarzyszące tej formie lecznictwa. Odpowiedź na to będzie stanowić następujący przykład. Oto rodzice usłyszawszy o hipoterapii zabierają swe dziecko, które na widok, konia krzyczy i wyrywa się z lęku przed nim. Rodzie nie bacząc na to proszą "Niech go pani przewiezie". Pozostaje pytanie - komu ta przejażdżka ma sprawić właściwie przyjemność - dziecku czy rodzicom? Czy hipoterapia nie jest często pojmowana jako pewne nowum, któremu warto się poddać bo jest to ostatnio modne?
Jednym z ośrodków posiadającym wymagane warunki do prowadzenia zajęć z hipoterapii jest Ośrodek Rehabilitacyjno Hipoterapeutyczny przy Domu Pomocy Społecznej w Lubzinie. Oprócz odpowiednich koni i instruktorów wraz z zapleczem technicznym umożliwia konsultacje z pracującymi tam specjalistami z pokrewnych dziedzin tj. fizjoterapii, pedagogiki i psychologii. Dosiadając zaś konia osobiście można się przekonać czy hipoterapia jest tylko modą czy pomocą każdemu człowiekowi.
Koń w hipoterapii zastępuje wiele skomplikowanych urządzeń stosowanych w fizykoterapii. Jako naturalny "przyrząd" leczniczy jest doskonalszy od najwymyślniejszych oprzyrządowań. Praca na nim nie ulega znudzeniu. Za każdym razem jest to niepowtarzalne przeżycie. Trud w tego rodzaju terapii schodzi na drugi plan, gdyż doznania w kontakcie ze zwierzęciem są swojego rodzaju nagrodą.
Ukazując wszelkie superlatywy hipoterapii nasuwa się pytanie o negatywne czynniki towarzyszące tej formie lecznictwa. Odpowiedź na to będzie stanowić następujący przykład. Oto rodzice usłyszawszy o hipoterapii zabierają swe dziecko, które na widok, konia krzyczy i wyrywa się z lęku przed nim. Rodzie nie bacząc na to proszą "Niech go pani przewiezie". Pozostaje pytanie - komu ta przejażdżka ma sprawić właściwie przyjemność - dziecku czy rodzicom? Czy hipoterapia nie jest często pojmowana jako pewne nowum, któremu warto się poddać bo jest to ostatnio modne?
Jednym z ośrodków posiadającym wymagane warunki do prowadzenia zajęć z hipoterapii jest Ośrodek Rehabilitacyjno Hipoterapeutyczny przy Domu Pomocy Społecznej w Lubzinie. Oprócz odpowiednich koni i instruktorów wraz z zapleczem technicznym umożliwia konsultacje z pracującymi tam specjalistami z pokrewnych dziedzin tj. fizjoterapii, pedagogiki i psychologii. Dosiadając zaś konia osobiście można się przekonać czy hipoterapia jest tylko modą czy pomocą każdemu człowiekowi.
Created by ARISCO
Copyright © 2019 DPS Lubzina. Wszelkie prawa zastrzeżone